برای تولید شمش فولادی می‌توان از روش ذوب در کوره استفاده کرد و آن را در کوره‌های قوس الکتریکی و قوس القایی تولید کرد. هرکدام از کوره‌ها فرایند جداگانه‌ای برای تولید دارند. اما از آن جایی که تهیه‌ی شمش فولادی حائز اهمیت می‌باشد، بهتر است از روش کوره‌ی قوس الکتریکی استفاده شود. در این صورت کیفیت شمش بالاتر می‌رود. همچنین تولید شمش با این روش از قیمت بالاتری برخوردار است. شمش‌ها از منفجر کردن فلز مذاب در قالب‌ها تولید می‌شوند که تولید آنها چندین مرحله دارد:
قالب‌ها به گونه‌ای ساخته می‌شوند که مواد مذاب کاملا منفجر شوند وساختار کریستال مذاب تشکیل شود. که باعث می‌شوند خواص فیزیکی ماده را تعیین کنند.
شکل و اندازه شمش برای مرحله‌های بعد مهم است.
قالب‌ها به گونه‌ای طراحی می‌شوند که دور ریخت مذاب به حداقل برسد به این دلیل که دور ریخت مذاب باعث افزایش قیمت نهایی شمش می‌شوند.
روش‌های تولید شمش فولاد
بعد از اینکه سنگ آهن مراحل مختلف برای جداسازی ناخالصی‌های موجود را طی کرد فولاد می‌تواند به سه صورت به شمش فولادی تبدیل شود.
کوره بلند
احیا مستقیم
کوره تونلی
کوره تونلی
در کوره تونلی آهن را در حالت جامد به کمک کربن اضافه و شمش تولید می‌کنند که این روش نوین‌تر از روش‌های قبلی می‌باشد و در واحدهای صنعتی بزرگ بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
روش کوره بلند
این روش رایج‌ترین راه برای تولید فولاد می‌باشد. در این روش سنگ آهن بعد از اینکه گندله سازی شد به همراه کک و آهک داخل کوره بلند ریخته می‌شود و آهن خام تهیه می‌شود تا مقادیر فسفر و گوگرد پایین بیاید. ماده‌ی مذاب بعد از رسیدن به ترکیب شیمیایی به بخش ریخته‌گری منتقل می‌شود.
روش احیا مستقیم
از متداول‌ترین روش‌هایی است که با استفاده از سوخت گازهای طبیعی در کوره‌های احیا انجام می‌شود و خروجی کوره‌های احیای مستقیم آهن اسفنجی می‌باشند که می‌تواند به صورت بریکت هم مورد استفاده قرار گیرد. در این روش آهن‌های قراضه و مصرف شده با سبد‌های مخصوص در کوره ریخته می‌شود و بعد از آن آهن اسفنجی و بریکت را با موادی مثل کک، آهن، بنتونیت و... نیز اضافه می‌کنند. کوره‌های قوس الکتریکی توسط قوس الکتریکی یا همان(شمش‌ها) شارژ می‌شوند و در ادامه این فولاد‌های مذاب بعد از جداسازی ناخالصی‌ها به واسطه‌‌‌‌ی پاتیل‌های حمل مواد مذاب به واحد ریخته‌گری برده می‌شوند تا این مواد مذاب را به داخل تاندیس بریزند و بعد از آن شمش‌های مذاب درون قالب‌های مسی ریخته می‌شود تا بعد از خنک شدن بتوان از آن استفاده کرد.
عمده کاربرد شمش در حوزه تولید تیرآهن، مفتول، میلگرد و عمده محصولات خام محسوب می‌شود بنابراین برای تولید هریک از مقاطع فولادی روند خاصی را طی می‌کند.